Author Archives: ผศ.ดร.คมสันต์ กาญจนสิทธิ์

ระบบไร้สายยุคที่หก (6G) คาดหวังการเปลี่ยนกระบวนทัศน์จากสิ่งที่เชื่อมต่อกันไปสู่อัจฉริยะที่เชื่อมต่อกันโดยมีจุดเด่นคือความหนาแน่นสูงเป็นพิเศษ ขนาดใหญ่ ความแตกต่างแบบไดนามิก ความต้องการด้านการทำงานที่หลากหลาย และความสามารถในการเรียนรู้ของเครื่องจักร (machine learning: ML) ซึ่งนำไปสู่ ไปสู่ความต้องการอัลกอริธึมอัจฉริยะที่มีประสิทธิภาพสูงเพิ่มมากขึ้น โดยอัลกอริธึมที่ใช้ optimization แบบคลาสสิกต้องการแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่มีความแม่นยำสูงของการเชื่อมโยงข้อมูล และประสบปัญหาประสิทธิภาพต่ำและมีต้นทุนการคำนวณสูงในแอปพลิเคชัน 6G จากความรู้ในโดเมน เช่น โมเดล optimization และเครื่องมือทางทฤษฎี ML มีความโดดเด่นในวิธีการที่มีแนวโน้มและใช้งานได้จริงสำหรับปัญหา optimization ขนาดใหญ่ที่ซับซ้อนจำนวนมากใน 6G เนื่องจากประสิทธิภาพที่เหนือกว่า ประสิทธิภาพในการคำนวณ ความสามารถในการปรับขนาด และ ลักษณะทั่วไป การเรียนรู้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพเป็นระบบในโดเมนที่หลากหลายของเครือข่ายไร้สาย 6G โดยการระบุคุณลักษณะโดยธรรมชาติของปัญหา optimizationที่ซ่อนอยู่ และตรวจสอบกรอบงาน ML ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะจากมุมมองของ optimizationโดยเฉพาะการครอบคลุมถึงอัลกอริทึม … Continue reading →

      การเคลื่อนที่อย่างชาญฉลาด (Intelligent Mobility) ได้เชื่อมโยงกับการสื่อสารไร้สายสมัยใหม่ จะเห็นได้ว่าการขยายตัวของเมืองที่เพิ่มมากขึ้นก่อให้เกิดแนวโน้มสำคัญในการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในอนาคต ภายในปี ค.ส. 2050 กว่า 85% ของประชากรโลกที่พัฒนาแล้วจะอาศัยอยู่ในเมืองที่เติบโตอย่างต่อเนื่องภายในเมืองดังกล่าวและเส้นทางคมนาคม การสื่อสารไร้สายอัตราสูงที่เชื่อถือได้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ใช้ โดยยังรวมถึงผู้คนจำนวนมากที่เคลื่อนไหวทั้งเครือข่ายการขนส่งสาธารณะและส่วนตัว อย่างไรก็ตามการเชื่อมต่อไร้สายไม่ได้จำกัดเฉพาะบุคคล การทำงานที่ไร้การต่อต้านของสังคมที่เคลื่อนไหวดังกล่าวได้รับการสนับสนุนโดยแนวทางการเคลื่อนที่อย่างชาญฉลาด ซึ่งยานพาหนะขนส่งที่เชื่อมต่อกัน อาทิ รถยนต์ รถไฟ รถประจำทาง เรือ เครื่องบิน รถจักรยานยนต์ และจักรยาน คาดว่าจะเป็นวัตถุอัจฉริยะที่ติดตั้งแพลตฟอร์มหลายเซ็นเซอร์ที่ทรงพลัง มีความสามารถในการสื่อสาร การประมวลผล และการเชื่อมต่อบนโปรโตคอลอินเทอร์เน็ต (IP) เช่น มีประสิทธิภาพสูงในการใช้งานยานพาหนะและการขนส่งต่างๆ ประเด็นดังกล่าวนี้ต้องการการสื่อสารและเครือข่ายหลักที่แพร่หลายมากขึ้น ซึ่งจะเคลื่อนการวิจัยที่เกี่ยวกับเทคโนโลยี 5G และยังเปิดการใช้งานโดยการสื่อสารไร้สายเคลื่อนที่ในอนาคตที่ใช้แนวคิดใหม่ เช่น การวิเคราะห์ข้อมูล … Continue reading →

  ปัจจุบันการเข้าถึงเครือข่ายยานยนต์ขนาดใหญ่และแพร่หลายของเทคโนโลยียานพาหนะสู่สรรพสิ่ง (vehicle-to-everything : V2X) แบบเดิม ซึ่งกำลังพัฒนาไปสู่อินเตอร์เน็ตของยานพาหนะ (Internet of Vehicles : IoV) สำหรับรองรับความต้องการที่เพิ่มขึ้นในการใช้งานยานพาหนะขั้นสูงที่เกิดขึ้นใหม่ เช่น ระบบขนส่งอัจฉริยะ (ITS) และระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ ยานพาหนะ เทคโนโลยี IoV ได้รับการพัฒนาและประสบความสำเร็จอย่างมาก แต่ยังไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเส้นทางวิวัฒนาการ และความท้าทายและโอกาสที่ IoV นำมาให้ รายละเอียดเกี่ยวกับกระบวนการทางประวัติศาสตร์และสถานะที่เป็นอยู่ของเทคโนโลยี V2X ตลอดจนการกล่าวถึงทิศทางการพัฒนาเทคโนโลยีเกิดใหม่สู่ IoV ช่วงแรกและเปรียบเทียบ V2X เซลลูลาร์กับการสื่อสารตามมาตรฐาน IEEE 802.11 V2X โดยพิจารณาถึงการเกิดขึ้นของบิ๊กดาต้า (big data) และระบบคลาวด์เอดจ์ เน้นความท้าทายทางเทคนิคที่สำคัญและโอกาสไปสู่ … Continue reading →

อากาศยานไร้คนขับหรือโดรนเป็นเทคนิคที่มีประโยชน์ในการจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน จำนวนโดรนที่เพิ่มขึ้นในน่านฟ้าที่ระดับความสูงต่ำ การเชื่อมโยงโดรนเพื่อสร้างอินเทอร์เน็ตของโดรน มีแนวโน้มความต้องการในการปรับปรุงความปลอดภัยรวมถึงคุณภาพการบิน แต่ยังคงมีปัญหาด้านความปลอดภัย ความเป็นส่วนตัว และการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับ IoD ข้อกำหนดที่สำคัญของการรักษาความปลอดภัย ความเป็นส่วนตัว และการสื่อสาร IoD เป็นโครงสร้างพื้นฐานที่ออกแบบมาเพื่อควบคุมและเข้าถึงอินเทอร์เน็ตระหว่างโดรนและผู้ใช้ โดรนกำลังกลายเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่พร้อมใช้ ช่วยให้ผู้ใช้สามารถบินภารกิจในน่านฟ้าควบคุมโดยใช้โดรนหลายตัว ขณะที่เทคโนโลยีผลิตส่วนประกอบบนบอร์ดของอากาศยานไร้คนขับ (UAV) โดยรวมถึงโปรเซสเซอร์ เซ็นเซอร์ การจัดเก็บ และอายุการใช้งานแบตเตอรี่ IoD แสดงถึงยานพาหนะเชื่อมต่อโดรนรวมถึงฟังก์ชั่นการเคลื่อนที่บนคลาวด์เพื่อให้สามารถเข้าถึงและควบคุมโดรนจากระยะไกล รวมถึงการขนถ่ายที่ปรับขนาดได้และความสามารถของการเก็บข้อมูลบนคลาวด์ระยะไกล สภาพแวดล้อม IoD รวมถึงสถานีฐาน ลิงก์สัญญาณ และสภาพแวดล้อมบนคลาวด์ โครงสร้างเรียบง่ายส่งผลต่อเครื่องบินความเร็วสูงที่สามารถบินได้นานขึ้นและครอบคลุมพื้นที่ได้มากขึ้น UAV ใช้เทคนิคที่ไม่ใช้พลังงานเพื่อทำให้การร่อนอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่าเครื่องบินสามารถบรรทุกน้ำหนักบรรทุกได้มากขึ้นในระยะทางที่ไกลขึ้นเมื่อบินโดยใช้พลังงานน้อยลง ทำให้สามารถบรรทุกชุดเซ็นเซอร์ขั้นสูงที่ จำนวนโดรนประสานงานกันมากขึ้นและทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุภารกิจที่ซับซ้อน ในสถานการณ์เช่นนี้ การสื่อสารด้วยโดรนเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้ใช้จำเป็นต้องเข้าใจระบบการสื่อสาร UAV … Continue reading →